Etiquetas
- Audiovisual (4)
- Avaliación (10)
- Competencia (5)
- Currículo (8)
- CURSO (4)
- EPA (1)
- Fundamentos (19)
- Gamification (2)
- Infografías (2)
- Investigación (8)
- Lexislación (1)
- Metodoloxía (3)
- ODA (1)
- Programación (6)
- Programación informática (6)
- Recursos (24)
- Simulación (3)
- Tecnoloxía e Sociedade (3)
- TFM (4)
- TICS (1)
- Traballos alumnado (6)
lunes, 23 de noviembre de 2015
sábado, 21 de noviembre de 2015
jueves, 19 de noviembre de 2015
viernes, 13 de noviembre de 2015
Programacións (II)
Por qué facer unha programación
Certo. Son un pesadelo burocrático pero hai razóns para facer unha programación, ou sexa para pensar antes de actuar.
Escribir para pensar
Esta claro que temos dúas axudas básicas para pensar: unha é a conversa e outra é a escritura. A programación debe facerse en común, falando co resto do profesorado e debe plasmarse por escrito
Inventariar os problemas
A programación debe revisar os problemas previsibles con que nos atopamos ao longo dun curso
Definir e xerarquizar os criterios
As decisións precisan criterios e nas actividades de ensinanza-aprendizaxe é precios tomar unha chea de decisións
Ordenar e temporizar as actividades
É certo que sempre podemos improvisar ou decidir sobre a marcha pero non cabe duda que é necesario ordenar as nosas accións no tempo para conseguir as finalidades que nos porpoñemos
Formalizar os acordos
Hai que comprometerse diante da comunidade educativa. Para iso é necesario
- explicitar os criterios que van ser empregados en decisións clave (cualificación, promoción, atención á diversidade, etc)
- listar os medios que se van empregar (contidos, recursos didácticos, )
- concretar os obxectivos que se pretenden obter
- definir os medios que se van empregar para avaliar o proceso
Interpretar e concretar as disposicións legais
Hai moitas disposicións legais que conforman a actividade do profesorado pero hai moitas lecturas e concrecións posibles. É necesario un esforzo de delimitación para non perderse
Dez razóns polas que o profesorado novo non emprega a tecnoloxía
Interesante artigo que se complementa con este outro donde se describen as oito fases no emprego da tecnoloxía.
NOTA O concepto de tecnoloxía ao que se refiren os artigos é o que coñecemos como tecnoloxía educativa, e decir, os medios que podemos empregar nas actividades educativas. Non debe entenderse como a tecnoloxía como obxecto de coñecemento ou contido educativo
Stage
|
Definition
|
Dominant Attitude
|
Coaching Should Address:
|
Training Should Address:
|
1. Resistance
|
Teachers avoid using the new technology
|
Antagonistic
|
Reassuring teachers that things will be fine and asking for teachers to develop a framework for adoption -- great teachers need to be asked for input early on rather than being told what to do
|
How the devices are used (with concrete examples to quality pedagogy). I found that asking a "low-tech" teacher with great pedagogy to help develop training was a way to get tech-resistant teachers on board because they felt validated.
|
2. Awareness
|
Teachers begin to be aware of how technology might work in a positive way
|
Cautious but open-minded
|
Helping teachers to see the value of using technology. As a coach, this is a chance to say, "I'd love to model a lesson in your class and you can let me know what you think of it."
|
The potential uses of technology that can hook into the teacher’s current pedagogical expertise. Teachers need to be affirmed as much as challenged.
|
3. Experimentation
|
Teachers try it out. This is sort-of a “tech tourist” phase, where the tech is still an event.
|
Curiosity
|
Allowing teachers to be creative and giving them more playtime / sandbox experiences. As a coach, you get a chance to observe the teacher using the tech in a lesson and affirm how he or she is doing.
|
Helping teachers make something tangible with technology -- the power of tech-integrated creative work
|
4. Adoption
|
Teachers finally decide to use the technology regularly as more than just an event.
|
Excitement
|
Setting up systems, expectations, self-directed learning while also addressing a few of the teacher paradigm shifts (such as student-directed learning)
|
Designing systems for the integration of technology (with an emphasis on student learning) along with the integration of tech into lesson planning
|
5. Substitution
|
Teachers begin using the technology for everything
|
Optimism
|
Helping teachers see where the technology fits in with the pedagogy -- challenging them to see where failure might occur
|
A blend of learning to use technology, planning curriculum with technology and pushing teachers to think about when “low-tech” works best
|
6. Disillusionment
|
Teachers realize that the technology isn’t perfect
|
Frustration
|
Giving them permission to be frustrated and scale back; helping to push a growth mindset that sees mistakes as a natural part of the process
|
Guiding teachers to develop a plan for when tech works best and when it fails
|
7. Integration
|
Teachers start choosing the technology wisely
|
A Sense of Normalcy
|
Careful examination of the pedagogy and the technology with an emphasis on how they can try new things (such as PBL) -- pushing them so they don't get too comfortable
|
Allowing teachers to work collaboratively on larger tech-integrated project-based units (i.e. a design thinking project) along with a vision of the connective and creative power of technology
|
8. Transformation
|
Teachers begin leveraging technology to its full potential -- students using it in a more creative, connective way
|
A Mix of Critical and Optimistic About Technology
|
Getting teachers to see how technology is shaping our world (in good and bad ways) and helping them develop a vision and framework for a better pedagogy
|
Blending media criticism (studying the nature of technology) with projects that leverage the creative and connective power of technology; allowing these teachers to help lead and train other teachers
|
NOTA O concepto de tecnoloxía ao que se refiren os artigos é o que coñecemos como tecnoloxía educativa, e decir, os medios que podemos empregar nas actividades educativas. Non debe entenderse como a tecnoloxía como obxecto de coñecemento ou contido educativo
Para ensinar, chega con saber a asignatura?
¿Para ensinar basta con saber a asignatura?
¿O coñecemento da materia -aportada pola carreira correspondente- chega para ensinar?. ¿Acaso os centos de miles de profesores e profesoras que nos deron clase non se prsentaron nas aulas sen ter cursado nengun mestrado de educación?
SI, para ensinar basta con saber a asignatura O resto dos coñecementos necesarios se consiguen na práctica con pouco tempo.
Non. É necesario adquirir coñecementos teóricos sobre a profesión de ensinar.
Riddle
Riddle é unha ferramenta que nos permite presentar na rede ideas ou facer enquisas (como a referente o coñecemento da asignatura)
Por qué facer unha programación
Certo. Son un pesadelo burocrático pero hai razóns para facer unha programación, ou sexa para pensar antes de actuar.
Escribir para pensar
Esta claro que temos dúas axudas básicas para pensar: unha é a conversa e outra é a escritura. A programación debe facerse en común, falando co resto do profesorado e debe plasmarse por escrito
Inventariar os problemas
A programación debe revisar os problemas previsibles con que nos atopamos ao longo dun curso
Definir e xerarquizar os criterios
As decisións precisan criterios e nas actividades de ensinanza-aprendizaxe é precios tomar unha chea de decisións
Ordenar e temporizar as actividades
É certo que sempre podemos improvisar ou decidir sobre a marcha pero non cabe duda que é necesario ordenar as nosas accións no tempo para conseguir as finalidades que nos porpoñemos
Formalizar os acordos
Hai que comprometerse diante da comunidade educativa. Para iso é necesario
- explicitar os criterios que van ser empregados en decisións clave (cualificación, promoción, atención á diversidade, etc)
- listar os medios que se van empregar (contidos, recursos didácticos, )
- concretar os obxectivos que se pretenden obter
- definir os medios que se van empregar para avaliar o proceso
Interpretar e concretar as disposicións legais
Hai moitas disposicións legais que conforman a actividade do profesorado pero hai moitas lecturas e concrecións posibles. É necesario un esforzo de delimitación para non perderse
jueves, 12 de noviembre de 2015
Programacións (I)
A programación é un instrumento de planificación que permite ao profesorado tomar decisións anticipadas coa necesaria tranquilidade e despois do aconsellable debate cos colegas do departamento. Visto así a confección da programación é un momento moi importante da actividade do curso e , sobre todo, debería ser unha fonte de satisfacción que se prolongaría ao longo do curso. Sen embargo, as cousas non son tal.
A programación convírtese nun suplicio cando hai innovacións lexislativas ou nun trámite burocrático cando o que se trata é de poñer o de sempre. E isto é asi porque
- A programación -funciona como un contrato coa administración ao que os seus vixiantes -os inspectores- terán que referirse sempre en caso de conflicto que, por outro lado, é cando se fan necesarias. Desde o punto de vista da administración é algo tan importante que a súa elaboración e defensa é unha das partes principais nas probas de acceso aos postos docentes.
- Dado este carácter de contrato a administración vese na obriga de lexislar as súas características -por exemplo, os seus contidos- cun grado de detalle grande. En ocasións, emerxen diferentes interpretacións nos escalóns da administración aparecendo un conxunto de instruccións e comunicados que conforman un panorama confuso e arbitrario.
- Cando hai novidades de tipo organizativo e ainda máis pedagóxico, o profesorado vese na obriga de incluir nas programacións conceptos que a penas entende e sobre os cales tampouco atopa aclaracións nas instancias administrativas. Asi ven sucedendo con conceptos como capacidades, competencias e recentemente, estándares.
- Por enriba, dado o carácter de contrato administrativo as inspeccións exercen unha certa presión para velar pola corrección da súa elaboración indignando as veces ao profesorado.
- Esta situación é o perfecto caldo de cultivo para que aparezan prácticas distorsionadas do tipo:
- copiar programacións, por exemplo, das “xentilmente” cedidas polas editoriais
- elaboración da programación polo xefe de departamento sen debate co resto dos colegas
- copiar a do ano anterior sen que medie reflexión sobre as experiencias anteriores.
- Finalmente as programacións son documentos formais que establecen un dialogo ficticio donde uns fan que fan e outros fan que vixian. Eso sí, en caso de conflicto, o documento escrito será o que permita dictar sentencia.
- nun tramite burócratico formal.
- nunha declaración de intencións falsa que moitas veces contradí a programación real que desenvolve o profesorado.
- nun instrumento inadecuado para levar a práctica as ideas pedagóxicas establecidas polo lexislador.
- nun instrumento escuro que a penas se comparte co alumnado e coa familias.
- nun medio de non-relación coa inspección nun elemento limitador da autonomía do profesorado.
martes, 3 de noviembre de 2015
domingo, 1 de noviembre de 2015
Industria 4.0: outra revolución?
Os desenvolvementos tecnolóxicos modifican o funcionamento da sociedade e, especialmente, na producción. A automatización e a conexión a internet provoca repercusións importante na loacalización das industrias, na productividade e no emprego. O artigo "Del torno a los robots humanoides " fai unha descrición da última revoluxión industrial. En "La cuarta revolución industrial en Alemania" hai exemplos dos últimos desenvolvementos.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)